Κλαίω… Για τις χαρές και τις λύπες που πέρασα μαζί σου…
Όχι με κανέναν πρόεδρο, κανέναν παίκτη, κανέναν συνοπαδό. Με σένα μόνο. Εγώ και εσύ. Από τότε που γεννήθηκα είσαι μαζί μου. Και τι αν με λένε χαζό; Τι και αν καμιά φορά με φωνάζουν μαλάκα και με το δίκιο τους.
Αδιαφορώ ότι και αν λένε γιατί δεν ξέρουν πως νοιώθω για σένα. Όλα τα γύρω, γύρω με προβληματίζουν με αγανακτούν με κάνουν να αϊδιάζω. Όμως αυτά ποτέ δεν με έκαναν να σε απαρνηθώ. Να χάσω την πίστη μου. Την αγάπη μου για σένα. Και αν πολλές φορές σε σταύρωσαν εγώ σε ανέστησα. Όχι μόνος μου. Ο κάθε ένας που σε αγαπάει όπως εγώ…
Άλλοι πλούτισαν στο όνομα σου. Άλλοι κλέψαν. Άλλοι δοξάστηκαν δίκαια και άδικα. Οι πολλοί εκμεταλλεύτηκαν την αγάπη μου σε σένα…
Και τώρα που δείχνεις ξανά αδύναμος, κουρασμένος, ταλαιπωρημένος. Τώρα που ο Γολγοθάς σου μοιάζει ατελείωτος. Τώρα αγάπη μου που είσαι πληγωμένος όσο ποτέ καθώς σε προδώσαν τα… δικά σου παιδιά (τρομάρα τους) τώρα θα σταθώ δίπλα σου.
Θα κάτσω να με μαχαιρώσουν ενώ ξέρω ότι θα το κάνουν και θα πονέσει αφάνταστα. Θα κάτσω να ματώσω, να δώσω την ψυχή μου στον διάολο… Να υποστήριξω κάτι που δεν πιστεύω. Αυτό που μπορώ να κάνω θα το κάνω. Ότι περνάει από το χέρι μου.
Και ξέρω ότι τρίβουν τα χέρια τους με τον μαλάκα που πάλι θα κάνει το ίδιο λάθος και αυτοί όλοι θα κερδίσουν. Όμως γιαυτό είμαι μάλλον προορισμένος… Να αγαπώ τυφλά και να προδίδομαι συνέχεια.
Διότι έτσι μάθαμε από παιδιά…. Εκεί στις συνοικίες και στους δρόμους Π.Α.Ο.Κ μου. Και οι λίγοψυχοι θα χαθούν πάλι και θα επιστρέψουν στα πανηγύρια. Εδώ το δικό σου παιδί στα καλά ήταν εδώ και όταν τα πράγματα γύρισαν από δικά του λάθη έφυγε πρώτος. Αλλά άφησε πάλι πίσω αυτούς που μένουν.
Εμάς… Εμάς τους μαλάκες. Εμάς που είμαστε Εσύ. Και ελπίζω κάποια στιγμή εκτός από την τυφλή αγάπη μας, όλοι εμείς να κυνηγήσουμε όλους αυτούς που νομίζουν ότι είναι Εσύ.
Μήπως έτσι μείνουμε επιτέλους τα δύο μας. Εσύ και Εμείς
Χρόνια Πολλά αδέρφια
ΥΓ: Τα κουίζ θα αργήσουν λίγο… Δύσκολες εποχές για κουίζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου